 |
| 101 sec |
Hieronder staat het hoofdredactioneel van Hein van Iersel uit de laatste editie van Greenkeeper.
 |
Het voorjaar is in de lucht. Een mooie tijd. Bomen lopen uit en greenkeepers mogen weer doen waarvoor ze op deze aarde zijn: hun golfbaan omtoveren tot een golfers-paradijsje. De meest greenkeepers lukt dat heel aardig en gelukkig staan daar in deze editie van Greenkeeper weer voldoende voorbeelden van. Het voorjaar is ook het moment dat wij weer mogen gaan nadenken over bemesting. Als het goed is natuurlijk al iets eerder, want in de hedendaagse overspannen markt is het altijd maar weer afwachten of je geleverd krijgt wat je besteld hebt. Voor deze editie vroegen wij aan Daniël Hahn, u weet wel de nieuwbakken doctor in de grasveldkunde, om uit de doeken te doen wat de verschillen zijn tussen de MLSN en Sterf richtlijnen. Wat mij betreft een interessant verhaal dat u zeker zou moeten lezen, maar tegelijk ook zware kost. Ben wat dat betreft bang dat veel van deze min of meer theoretische artikelen voorbijgaan aan de echte praktijk.
|
|
Namelijk dat greenkeepers net mensen zijn en zich vooral ook gedragen als gewone mensen en daarom vooral blijven doen wat ze vooraf al deden
| |
|
Namelijk dat greenkeepers net mensen zijn en zich vooral ook gedragen als gewone mensen en daarom vooral blijven doen wat ze vooraf al deden. Hoe belangrijk dergelijke artikelen van Dr Hahn dan ook zijn, ik verwacht eigenlijk niet dat dat ze het gedrag van greenkeepers kunnen veranderen. Ik vergelijk het maar met berichtjes in de krant die zeggen dat ik een biertje minder zou moeten drinken, geen stiekeme sigaretjes meer mag roken of dat tweede (of derde) worstenbroodje moet laten liggen. Als u dat verhaal van Daniël Hahn hebt gelezen, zou u ook eens uw tanden moeten zetten in de advertorial van Lumbricus met de titel: 'De toekomst van groenonderhoud'. Maurice Evers, de man achter Lumbricus, dropt daar -samen met zijn twee zonen- een interessant nieuw concept om greens te bemesten: predictief onderhoud. Volgens mij is dit een voor de greenkeeperswereld nieuw concept, maar bij het onderhoud van grote machineparken is dit heel normaal. Als u en ik met onze auto naar de garage gaan voor periodiek onderhoud, is dat meestal op basis van het aantal kilometers. Bijvoorbeeld: iedere 10.000 km nieuwe olie.
|
|
Bij predictief onderhoud bepaal je op basis van big data wat je moet strooien
| |
|
Bij predictief onderhoud ga je op basis van big data kijken wat de conditie is van de motor en bepaal je dan het beleid. Bijvoorbeeld door meten van trillingen van de motor of ijzervijlsel in de olie. Je repareert dus, als dat nodig is. Evers heeft dit concept naar het groen vertaald en haalt de big data uit enerzijds de kennis die er is van gras in het algemeen en anderzijds uit weersomstandigheden en gehaltes in de grond. Als je dit in een model stopt, zou je perfect kunnen voorspellen wat je dient te strooien om jouw gras in conditie te houden. Volgens mij is dit een interessant concept, waar we nog veel van gaan horen.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
