'Het is een unieke baan, die moet je koesteren' |
|
|
|
|
 |
| 306 sec |
Greenkeepers Hattemse Golf & Country Club gaan er honderd procent voor
Dit keer komen de greenkeepers van de Hattemse Golf & Country Club aan het woord in de rubriek Team in beeld. De baan behoort tot de oudste van Nederland en is bij mijn bezoek getooid in herfstkleuren. De greenkeepers hebben hun eigen kantoor en werkruimte op het terrein. Dit is ook de plek waar wij elkaar ontmoeten.
| Gino Vreeswijk, Erik Smeenk, Dennis Maats en Roelof Visscher |
Hoofdgreenkeeper Erik Smeenk probeert de werkzaamheden zoveel mogelijk in overleg te verdelen. 'We bepalen eigenlijk elke keer met elkaar wie wat gaat doen.' Zijn collega's Roelof Visscher en Dennis Maats beamen dit, maar tekenen daarbij aan dat Smeenk wel de grote lijnen uitzet. Dit behoort ook bij zijn functie, natuurlijk. Stagiair Gino Vreeswijk is een welkome tijdelijke aanvulling op het team, dat in totaal uit 2,1 fte bestaat. Dit aantal is namelijk best krap om alle werkzaamheden te kunnen verrichten op deze baan, die al in 1930 werd aangelegd.
|
|
'Je kunt beter bewegen dan stilzitten'
| |
|
 | | Erik Smeenk |
|
|
Smeenk is 56 jaar en al 30 jaar actief als greenkeeper. Zoals zovelen kwam ook hij bij toeval in het vak terecht. 'Ik werkte als loonwerker, maar mijn vrouw wilde graag dat ik een vaste baan zocht. Daarom solliciteerde ik op de functie van grasmaaier bij de aannemer die het onderhoud van de golfbaan in Zeewolde verzorgde. Ik dacht: ik doe dit thuis al jaren; dan kan ik het op de golfbaan ook wel. Ook had ik aanleg voor techniek.' Na twee jaar maakte Smeenk de overstap naar Hattem, een stuk dichter bij zijn woonplaats Diepenveen. Na acht jaar kwam hij nog dichter bij zijn huis te werken toen hij een baan kreeg bij De Sallandsche. Zijn huidige collega Roelof maakte de omgekeerde overstap; zo ruilden zij in feite van baan. Na een jaartje tussendoor bij De Veluwse keerde hij uiteindelijk terug naar Hattem om daar hoofdgreenkeeper te worden. Hij werkt nu 32 uur in de week, verdeeld over vijf dagen. Daarnaast heeft hij een druk maatschappelijk leven, waarin hij onder andere fractievoorzitter is van een lokale partij in zijn gemeente.
Het jarenlange fysiek inspannende werk in combinatie met een genetische afwijking eist zijn tol. De rug speelt hem steeds vaker parten, al laat hij zich er niet door uit het veld slaan. 'Je kunt beter bewegen dan stilzitten', is zijn credo.
|
|
'Het leuke is dat de werkzaamheden rouleren, zodat het afwisselend blijft'
| |
|
 | | Roelof Visscher aan het werk met de bladblazer |
|
|
Roelof Visscher (54) begon als hovenier. Toen hij in de jaren negentig in Groningen woonde, ging hij als seizoenskracht aan de slag bij De Noord-Nederlandsche. 'Ik was nog nooit op een golfbaan geweest en wist eigenlijk niet wat het vak inhield. De golfbaan als werkomgeving sprak mij echter direct aan.' Hij koos uiteindelijk voor een vaste baan op De Sallandsche en 'ruilde' met Smeenk, waardoor hij in Hattem terechtkwam. Hij werkt inmiddels 32 jaar als greenkeeper en doet dat nu nog twee dagen in de week. 'Het leuke is dat wij de werkzaamheden laten rouleren, zodat het afwisselend blijft.' Hij kijkt wel erg uit naar de winter, want werken met een kettingzaag doet hij graag. 'Hoe groter de boom, hoe mooier. Bovendien is het in de winter lekker rustig op de baan.'
 | | Dennis Maats blaast bladeren aan de kant met de tractor. |
|
|
Hovenier
Omdat Visscher en Smeenk beiden uren inleverden, werd de 44-jarige Dennis Maats in 2018 door De Hattemse ingelijfd. Ook hij begon ooit als hovenier; in 1997 startte hij als greenkeeper bij Golfclub Flevoland. Toen de manager van die baan in 2007 overstapte naar Golfbaan Amelisweerd, vroeg hij Maats om daar als assistent-hoofdgreenkeeper te komen werken. Zijn ontmoeting met Smeenk op een kennisbijeenkomst was het begin van de transfer naar Hattem. 'Zijn enthousiasme gaf de doorslag voor ons om uren in te leveren, zodat Dennis hiernaartoe kon komen', zeggen zijn twee collega's. Maats: 'Het scheelde mij uiteindelijk ook veel reistijd, want ik woon in Deventer.' Hij heeft geen spijt van zijn overstap, maar mist soms wel de teamspirit van een groter team zoals dat bestaat op Amelisweerd. 'Je bent hier iets meer op jezelf aangewezen, maar dat is verder prima.'
 | | Het clubhuis |
|
|
Veiligheidsaspect
Tijdens mijn bezoek in november is er geen golfer op de in herfstkleuren getooide baan te bekennen. Een aantal leden bridget in het authentieke clubhuis en zit daar lekker droog onder het dak, dat overigens binnenkort vervangen moet worden. Wanneer de leden wel actief zijn op de baan, is het voor de greenkeepers goed opletten. Door het heuvelachtige terrein is het zicht vaak beperkt. Hole zeven spant in dit opzicht de kroon. Lang niet iedereen houdt zich aan de afspraak om zijn golfkar of -tas op de heuvel te zetten, zodat de greenkeepers weten dat er vanuit de kuil afgeslagen kan worden. 'Dit veiligheidsaspect speelt op meerdere plekken op de baan, zoals bij de oefenplaats nabij hole vijf. Wij kaarten dit vaak aan, maar helaas houdt niet iedereen er rekening mee', zeggen de greenkeepers. Smeenk: 'Er is jammer genoeg een klein aantal leden dat wel wat meer respect mag tonen voor ons. Wij doen immers al het onderhoud, zodat zij goed kunnen golfen. De meerderheid heeft dit besef gelukkig wel en geeft ons de motivatie om er voor de volle honderd procent voor te gaan.'
Buffer
De greenkeepers opereren autonoom, maar overleggen uiteraard wel met de baancommissie, die tevens een buffer vormt tussen de greenkeepers en het bestuur. 'De ambitie van sommige leden strookt niet altijd met het beschikbare budget. Dan is het wel prettig dat wij een baancommissaris hebben die uitleg geeft aan criticasters en het voor ons opneemt. Wij doen wat we kunnen met de beschikbare middelen. We krijgen gelukkig ook complimenten van veel leden en greenfeespelers en tijdens het NK supersenioren. Ook staat onze baan vaak in de top vijf negenholesbanen van de NGF-lijsten', vertelt Smeenk.
Toen Smeenk 15 jaar geleden terugkeerde op De Hattemse, trof hij een baan aan waar diverse schimmels de overhand hadden gekregen met de daarbij behorende problematiek. Hij stopte resoluut met het gebruik van chemische middelen, met alle gevolgen van dien. Na jaren van cultuurtechnische ingrepen (bijvoorbeeld drill and fill) en frequent rondgaan met de VertiDrain kwam er weer een betere balans in de grond. Ook zorgden hij en zijn team voor meer 'lichtgaten' en doorkijkjes op de baan door soms rigoureus te snoeien.
|
|
'Doordat hier vroeger stalmest op de baan is uitgereden, is er een vruchtbare, maar ook storende laag ontstaan op de droge zandgrond'
| |
|
De talrijke schimmelsporen in de oude grond vormen soms nog steeds een uitdaging voor de greenkeepers. Af en toe steken ze de kop op, maar de drill and fill-methode (verbeterde drainage) bleek een effectieve manier om ze tegen te gaan. 'Er is hier vroeger gewoon stalmest op de baan uitgereden. Daardoor is er een heel vruchtbare, maar ook storende laag ontstaan op de droge zandgrond. Ook schimmels profiteren daarvan. We hebben de vochtoverlast en de daarbij behorende schimmelproblematiek onder meer aangepakt door 14 jaar geleden een aantal malen gaten te prikken en die te vullen met droog zand.
TopChanger
Al pratende stelt Visscher dat het wel weer eens tijd wordt voor zo'n behandeling. Smeenk denkt erover om dit met de TopChanger te doen. Deze behandeling geeft wat minder overlast voor het spel. Dit voorbeeld laat zien hoe de greenkeepers met elkaar omgaan en overleggen over het werk dat gedaan moet worden. Zo houden ze elkaar scherp, al is dat niet echt nodig. Het interview is nog maar net voorbij, of ze zijn alweer druk bezig met het bladvrij maken van de baan. 'Het is een unieke baan; die moet je koesteren', zegt Smeenk.
 | | Stagiair Gino Vreesweek is druk bezig met het verwijderen van bladeren. |
|
|
Stagiair Gino Vreeswijk (18)
De achttienjarige Gino Vreesweek volgt de opleiding Plant, dier en groene leefomgeving aan Terra VO Emmen. Dit schooljaar loopt hij twee dagen in de week en een paar blokken van twee weken achtereen stage op de golfbaan in Hattem. Hij heeft het prima naar zijn zin. Zijn droom voor de toekomst is boswachter worden.
'Ik leer hier echt omgaan met machines en gereedschappen. Op school lachen ze me soms uit omdat ik stage loop op een golfbaan, maar ze weten helemaal niet wat het inhoudt. Ik doe in feite hetzelfde als een hovenier of iemand die op de boerderij werkt; ik hoef alleen geen dieren te voeren.'
De drie geenkeepers zijn blij met een jonge leerling, maar geven ook aan dat het hard nodig is om jongeren warm te maken voor het vak. Het onderwijs zou in hun ogen best iets meer reclame voor het greenkeepersvak mogen maken en een betere cao zou ook helpen.
|
 | | Deze karakteristieke oude eik is terug te vinden in het logo van de club. |
|
|
Over De Hattemse
De Hattemse Golf & Country Club ligt in een bosrijke omgeving. De uitdagende negenholesbaan combineert bos- en parkholes en ligt voor een deel in heuvelachtig terrein. De holes volgen de natuurlijke glooiingen van zandruggen die in de ijstijd zijn ontstaan. De baan van De Hattemse dateert van 1930; het is een van de zestien golfbanen in Nederland die voor de oorlog ontworpen zijn. Een aantal bomen stamt nog uit de tijd van vóór de oprichting in 1930.
Er zijn vier bosholes; de overige vijf holes liggen in het Gelderse IJssellandschap. De veelal kleine greens worden goed bewaakt door vele bunkers en liggen in een aantal gevallen verhoogd. Hierdoor is het een uitdaging om ze aan te spelen. Ook de verhoogde afslagplaatsen geven de baan een uniek karakter. De eik van hole 6 is afgebeeld in het logo van de inmiddels 92-jarige club.
|
 | | Een aantal van de beschikbare machines |
|
|
| LOGIN met je e-mailadres om te reageren. |
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
