Tevreden greenkeepers op natuurrijke Veluwse stuwwal |
|
|
|
|
 |
| 305 sec |
De Enk Groen & Golf verzorgt sinds kort het onderhoud van de 18-holesgolfbaan van de Edese Golf Club Papendal. De greenkeepers Ries Wieggers, Hans Heslenfeld, Philip Hogeboom en Heidi van Ginkel van het oude team en de vorige aannemer zijn gebleven. Samen met nieuwkomers Lennard Diets en Roan Brinkman zorgen zij ervoor dat alles er netjes en verzorgd uitziet op de baan, die is aangelegd op een glooiende stuwwal aan de zuidkant van de Veluwe.
| Roan Brinkman, Philip Hoogeboom, Heidi van Ginkel, Ries Wieggers, Lennard Diets en Hans Heslenfeld |
In de kantine van de loods tref ik zes gedreven en ervaren greenkeepers aan. Lennard Diets is de hoofdgreenkeeper en Heidi van Ginkel assistent-hoofdgreenkeeper. De vier overgenomen greenkeepers kennen de baan heel goed en dat is voor de nieuwkomers een groot voordeel, legt de hoofdgreenkeeper uit. 'Kennis over de baan die je normaal pas na een jaar of twee hebt, krijg ik nu op een presenteerblaadje aangereikt. Heel fijn. Daarnaast is er een goede klik tussen de teamleden.' Zijn collega's beamen dit. Ze werken niet alleen goed samen, ook op sociaal gebied zijn de teamleden al flink naar elkaar toe gegroeid.
Philip Hogeboom (62) ziet dat als een grote verbetering. Hij is bezig aan zijn zesde seizoen op deze golfbaan. Daarvoor had hij een eigen bedrijf als grafisch ontwerper, maar toen het werk minder werd, belandde hij via een uitzendbureau op de golfbaan. 'Het beviel direct goed. Je bent lekker buiten en fysiek in de weer. Ook ben je niet meer 24/7 met je werk bezig; dat was wel het geval toen ik een eigen bedrijf had. Nu doe je je werk en daarna is het klaar.'
Kop koffie
De 53-jarige Ries Wieggers loopt al 26 jaar rond op Papendal. Hij werkte aanvankelijk in het groenonderhoud en hoorde via een vriend dat er een vacature vrijkwam op de golfbaan. 'Ik wist helemaal niet wat ik kon verwachten, maar ben er gewoon in gestapt. Ik vind het nog steeds hartstikke leuk; vooral de afwisseling in de werkzaamheden spreekt mij enorm aan.' Elke keer dat een nieuwe aannemer het onderhoud overnam, ging Wieggers mee. Ook dit keer stapte hij zonder problemen over van AHA de Man naar De Enk. Op dit moment heeft hij last van hernia. Omdat hij net in dienst is bij De Enk, vindt hij dit extra vervelend. Hij hoopt zich over een aantal weken weer om half zeven te melden in de loods, om de werkdag te beginnen met een kop koffie.
Hans Heslenfeld kwam op deze golfbaan terecht in 2018. De 38-jarige greenkeeper werkte daarvoor bij de pitch & putt-buurman en deed daar voor zijn gevoel 'niet zoveel'. Hij raakte een keer in gesprek met Heidi van Ginkel en dat leidde uiteindelijk tot zijn transfer naar Papendal. Hij werkt daarnaast ook deels op de golfbaan in Heelsum. 'De verschillende specialismen vind ik leuk en ook het werken met grotere machines. Bij de pitch & putt beperkte het werk zich voornamelijk tot maaien; dat is nu gelukkig niet meer zo.'
Gok
Afwisselende werkzaamheden voor elk teamlid, dat is ook iets dat hoofdgreenkeeper Lennard Diets (32) belangrijk vindt. Het is zijn eerste job als eindverantwoordelijke en die past goed bij zijn ambities. Via een bevriende hoofdgreenkeeper in zijn woonplaats belandde hij in 2012 voor het eerst op een golfbaan en wel De Scherpenbergh. Hij had bijbanen als hovenier en bosbouwer, voordat hij fulltime in dienst trad bij deze golfbaan. 'Ik heb daar heel leuk gewerkt en ben er ook goed weggegaan. Ik was er de derde man, maar wilde graag hogerop.' De Enk bood hem die kans. Voordat hij naar Papendal kwam, draaide hij een paar maanden warm op de golfbaan in Heelsum, die ook bij De Enk in onderhoud is. 'Het contract met de Edese Golf Club was na mijn overstap nog niet rond, maar die gok heb ik genomen en het heeft goed uitgepakt.'
|
|
'Hier hebben we veel meer tijd om de puntjes op de i te zetten'
| |
|
Ook voor collega Roan Brinkman (37) is de overstap naar de Veluwe goed bevallen. 'Ik kom hier beter tot mijn recht. Hiervoor werkte ik op Het Rijk van Nijmegen, waar de werkdruk hoog was. Hier hebben we veel meer tijd om de puntjes op de i te zetten.' Brinkman is ook een ervaren greenkeeper. Hij begon ooit op de pitch & putt in Maurik en stapte later over naar De Batouwe. Aanvankelijk combineerde hij zijn werk als greenkeeper met werk in de horeca van deze golfbaan. Na afloop van zijn contract ging hij werken bij Het Rijk van Nijmegen, totdat hij te horen kreeg dat zijn werkgever nog een mannetje kon gebruiken in Papendal. Brinkman dong in 2022 nog mee naar de titel Toro Greenkeeper Student of the Year. Inmiddels heeft hij zijn opleiding afgerond.
Dankzij Heidi van Ginkel bestaat het team niet alleen uit mannen. Deze 55-jarige moeder van drie kinderen is een ervaren kracht en bekleedt, zoals eerder vermeld, de functie van assistent-hoofgreenkeeper. Zij kent de baan in Arnhem inmiddels door en door, sinds ze er in 2012 als uitzendkracht terechtkwam. De met heide begroeide delen van de baan geeft ze extra aandacht. De jonge Heidi belandde bij toeval in het greenkeepersvak, toen ze na een werkvakantie van een jaar in Australië in 1990 terugkeerde in Nederland. 'Ik moest gewoon weer geld verdienen en via via kwam ik op de golfbaan in Wilnis terecht. Ik behaalde mijn papieren en werkte op diverse golfbanen. In 1998 ben ik gestopt; daarna heb ik mijn drie kinderen grootgebracht.' Veertien jaar later pakte ze de draad weer op en ze geniet nog steeds van het greenkeepersvak.
|
|
'We hebben allemaal hetzelfde doel: een fantastische baan maken'
| |
|
Dat genieten van hun werk doen alle greenkeepers uit dit team, met een duidelijk doel voor ogen. Nestor Hogeboom vat het treffend samen: 'We hebben allemaal hetzelfde doel: een fantastische baan maken.' De afgesproken doelen staan op papier in het onderhoudscontract. Een belangrijk onderdeel daarvan is aandacht voor milieu en duurzaamheid en bevordering van de biodiversiteit. Zo wordt er geen chemie gebruikt en zullen de robotisering en elektrificatie van het machinepark steeds verder toenemen. 'De machines zijn er al, maar ze worden nog niet allemaal ingezet', zegt Diets. Zo kan de robotmaaier pas aan het werk als met behulp van een golfbaanarchitect de begrenzing van de fairways opnieuw is uitgezet. 'Het heeft nu geen zin om de gps-gegevens in te voeren, als straks blijkt dat de grenzen toch weer net even anders lopen.' De golfbaanarchitect wordt hiervoor ingeschakeld, omdat hij ook speltechnische afwegingen laat meewegen bij het bepalen van de nieuwe fairwaygrenzen.
Meerjarig werkplan
De baan is al sinds 2011 GEO-gecertificeerd en een speciale duurzaamheidscommissie van de club heeft een meerjarig werkplan met speerpunten gemaakt. De uitvoering en eindverantwoordelijkheid liggen uiteindelijk bij De Enk. Diets: 'Wij werken ook met ons zogenoemde beeldkwaliteitssysteem, zodat alles er verzorgd en netjes uitziet.' Een goed voorbeeld hiervan zijn de strak afgestoken grasranden bij de paden, waarop hij mij attendeert tijdens een rondgang over de baan.
Winterschade
De 'oude' greenkeepers weten precies wat de kwetsbare plekken zijn op de baan. Door de zanderige ondergrond zijn de fairways erg droogtegevoelig. Een nieuwe beregeningsinstallatie zorgt de laatste paar jaar al wel voor betere fairways, maar bij langere periodes van droogte heeft het gras het moeilijk. Pas eind april/begin mei is het gras goed dichtgetrokken. Eind maart zijn de greenkeepers nog druk bezig met het repareren van de winterschade op de tees. Met behulp van speciale doeken moet het ingezaaide graszaad eerder gaan kiemen. 'Ze willen hier de baan ook in de winter qualifying houden. Dat kan naar mijn mening ook door voortaan af te slaan vanaf de rough. Zo voorkom je deze winterschade aan de tees', zegt Diets, al vooruitblikkend op de komende winter.
Onderhoud op maat
Een grote verandering sinds de komst van De Enk is dat het onderhoud niet langer via vastgestelde werkfrequenties gebeurt, maar op basis van wat nodig is. Noem het onderhoud op maat. 'Als we de kwaliteit kunnen behouden met een maaibeurt minder, doen we dat. Dit is uiteindelijk ook beter voor het gras', benadrukt de hoofdgreenkeeper. Om dit onderhoud op maat uit te voeren, maken Diets en zijn team steeds meer gebruik van data. Een eigen weerstation en een bodemscan geven informatie waarmee nog beter kan worden bepaald welke bewerkingen nodig zijn. De gegevens van de bodemscan worden nog verwerkt, maar uiteindelijk zullen ook die kunnen aangeven waar wel en niet belucht moet worden. Niet onbelangrijk op een baan met een hoge bezettingsgraad tijdens elk seizoen. De scan maakt duidelijk waar de verdichting het meest optreedt.
Torenvalk
De baankennis van de nieuwe collega's en de data helpen het team van De Enk om de juiste werkzaamheden zo precies mogelijk uit te voeren. Tijdens onze rondgang over de baan maakt Diets ook duidelijk dat - vooral voor de roughs - de praktijk moet uitwijzen wat het beste werkt om de op die plekken gewenste begroeiing te krijgen. Én om daarmee ook de biodiversiteit te verhogen, want dat is en blijft een belangrijke doelstelling voor deze golfbaan in Natura 2000-gebied. 'Ik geniet elke dag van deze prachtige omgeving. Ik heb hier al reeën en een das gezien.' Terwijl Diets de golfkar weer richting de loods stuurt, hangt er een torenvalk biddend boven de baan. Een teken dat het duurzame beheer zijn vruchten afwerpt.
| LOGIN met je e-mailadres om te reageren. |
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
