Kiezen tussen een golfbaan en de Oostvaardersplassen

ARTIKEL

John van Hoesen, maandag 18 maart 2019

164 sec

John van Hoesen: 'Het zeer nobele doel om volledig chemievrij te werken is onhaalbaar'

John van Hoesen, oud-voorzitter van de NGA en in die hoedanigheid een van de ondertekenaars van de Green Deal in 2015, weet als geen ander wat de Green Deal Sport inhoudt. In onderstaand opiniestuk geeft hij zijn mening.

Terugkijkend, en zelf al bijna vijf jaar gemotiveerd en intensief bezig om zo weinig mogelijk chemie te gebruiken, zeg ik: met de kennis en de wetenschap van nu is het zeer nobele doel om volledig chemievrij te werken tot nu toe onhaalbaar, tenzij we een kwaliteitsniveau op onze golfbanen accepteren dat meer aan de Oostervaarderplassen doet denken. Willen we dat? Daarbij zal een ongecontroleerd, te vrij en te uitgebreid zelfreguleringssysteem nooit werken. Kijk maar naar andere branches, waar de hand wordt gelicht met de regels. Uiteindelijk zal iedere golfbaan gescand moeten worden en een op maat gemaakt handvest moeten krijgen. Streng, rechtvaardig en uiteraard op minimumbasis, maar met een triple escape!

Golfbanen die gesitueerd zijn op niet al te beste gronden - en dat zijn er nogal wat in Nederland -met een slechte waterhuishouding en verdichting kunnen de wedstrijd tegen onkruid zonder chemie echt niet winnen. Daarbij komt nog de extra werkdruk en niet te vergeten de mentale druk op greenkeepers, die met te weinig mensen hun werk moeten doen. En hoe zit het met de extra financiën om die dure alternatieve middelen en of extra mensen in te zetten? Komt dat extra geld er?
Curatieve alternatieve producten tegen onkruid in grasvegetaties voor gebruik op grote schaal heb ik eerlijk gezegd nog niet kunnen vinden. Het jaartje krediet dat ons nog rest om het zogenaamde omdenken kans van slagen te geven, is met betrekking tot de onkruidproblematiek niet reëel. Overigens ook niet als het gaat om de bestrijding van emelten en engerlingen; vergeet deze laatste uitdaging niet.

Wat we zelf kunnen en gelukkig al veelvuldig doen ter voorkoming van de opkomst van onkruid, is de cultuurtechnische aanpak meer opwaarderen: optimale groeivoorwaarden voor het gras creëren en streven naar een zo dicht mogelijke grasmat. Persoonlijk mag ik mij op mijn baan gelukkig prijzen dat ik voldoende middelen ter beschikking heb, maar zelfs dan nog is het een hele uitdaging op alle fronten! En ik voorspel u: die wedstrijd gaan u en ik niet winnen. Of er moet een wonder gebeuren en de onderzoekers leveren ons net op tijd de juiste tools.

Ook ik spuit jaarlijks tegen klaver, madelief en paardenbloem, maar wel maximaal selectief

Ik geef een praktisch voorbeeld, dat laat zien dat het met 'doe-het-zelfreguleringswijsheid' ook anders kan. Ook ik spuit jaarlijks tegen klaver, madelief en paardenbloem, maar wel maximaal selectief en nooit meer volvelds. Dit scheelt vele liters onkruidbestrijdingsmiddel per jaar. De precisiemethode is in dit geval niets anders dan ouderwets rondlopen met de rugspuit; veel minder belastend voor het milieu, maar wel heel veel arbeid. Ik vind dit dan ook een mooi voorbeeld dat aantoont dat het wel met minder chemie kan, maar niet zonder.

Het gevecht tegen schimmels gaan we winnen, daar ben ik van overtuigd

Schimmels

Het gevecht tegen schimmels gaan we winnen; daar ben ik van overtuigd. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik, zelfs met 100 procent witstruisgrasgreens, de greens het afgelopen jaar anderhalf maal behandeld heb met een fungicide. Maar -daar gaan we weer-: dan heb je toch nog steeds dat kleine beetje chemie nodig.
Ik heb me de eerste drie jaar van de ontwikkeling, tijdens de ingroeifase, een slag in het rond gespoten tegen rondeplekkenziekte. Daarmee wil ik zeggen: een nieuw aangelegde of gerenoveerde baan vergt nu eenmaal chemie. Als straks blijkt dat laagrisicomiddelen nog net mogen, dan teken ik daarvoor en is de hele Green Deal niet voor niets geweest.

Zelfs met optimale inzet van organische meststoffen, biostimulanten, bodemverbeteraars, viltbestrijders en nieuwe of aangepaste mechanische bewerkingen zoals rollen, een andere maaihoogte, andere maaifrequenties enzovoort, zullen we nooit het maximale golfgenot op hoog niveau beleven als er een totaal verbod op chemie komt. Natuurlijk, het begrip 'hoog niveau' is subjectief, maar u en ik weten wat we bedoelen.

De weg naar te natuurlijk beheer wordt vaak ondoordacht, te snel en te intensief doorgevoerd en schiet soms te ver door

Wat ik overigens steeds vaker van mijn collega's hoor, is dat hun werkgever geen duidelijke visie heeft op het onderhoud van een golfbaan, laat staan op de kwaliteitseisen waaraan deze moet voldoen. De weg naar te natuurlijk beheer wordt vaak ondoordacht, te snel en te intensief doorgevoerd en schiet soms te ver door. En als dit verschijnsel de overhand krijgt, wordt dit door de overheid als de waarheid gezien! Waar vechten wij dan nog voor?

Wees wijs, maar zit met gezond verstand en heel af en toe met een beetje chemie boven op dat gras, met je eigen greenkeeper of aannemer. Geef schimmel, onkruid, mos en andere ongewenste gasten geen kans in onze fantastische gecultiveerde grassen!
Geef de golfbranche daarom nog even de ruimte om te mogen leren, proeven te doen en te ontdekken, om het omdenken te laten slagen.

REACTIES

Er zijn nog geen reacties.

download artikel

Tip de redactie